баён

[بيان]

а

1. изҳор, гуфтор; чизе, ки аён аст, чӣ ҳоҷат ба баён аст (зарб.)

2. шарҳ, ташреҳ: баёни аҳвол

3. сухани фасеҳ; каломи бадеъ; аломати баён грам. аломати китобат – ду нуқтаи болои ҳам, ки пеш аз баёни матлабе ё нақли сухани касе гузошта мешавад; тарзи баён адш. тариқ ва усули гуфтор ва навишти нависанда; баён кардан (намудан) изҳор кардан, гуфтан; нақл кардан; баён шудан (ёфтан) гуфта шудан, зикр ёфтан, сухан рафтан